Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit juni, 2013 tonen

VERDRIETIG?

Ik verdrietig? Ik ben mijn huis, vriendin, werk, auto en sommige vrienden kwijt. Veel kwijtgeraakt, heb ik daarom verdriet? Ja, soms zeker wel. Tranen vloeien dan rijkelijk… Bij het horen van de bepaalde liedjes van bijvoorbeeld Acda en de Munnik, Spinvis, the Doors, Lenny Kravitz om er maar een paar te noemen. Herinneringen die bepaalde emoties oproepen? Heb ik ook; muziek bijvoorbeeld… De eerste keer weg met Thekla naar Noordwijk aan Zee, ons nummer toen “Het regent zonnestralen” van Acda en de Munnik. En het nummer van Van Dik Hout “Laat het los” samen met Joyce het keihard meezingen aan de bar in het Beugeltje. Skik met “Op fietse” de omgeving waar hij over zingt dan ken ik en vele stukken heb ik ook gefietst. Als puber…als ik boos was op mijn moeder ofzo draaide ik vaak de Heideroosjes “Tering tyfus Takketrut” Zo zijn er nog veel meer te noemen. Wat zegt Wikipedia over verdriet: Verdriet Verdriet of droefenis is een emotie waardoor mensen en dieren kunnen uitdrukk

AFHANKELIJKHEID IS STOM? DEEL 2

Afhankelijkheid stom? Soms wel soms niet… Ja een open deur…ik weet het, maar het is echt zo. Soms kun je niet zonder afhankelijk zijn… neem nu iemand als mij, iemand met NAH…kun je niet meer alles zelf, dus moet je wel anderen vragen soms om iets voor elkaar te krijgen. Bijvoorbeeld; niet zelf kunnen rijden, nu ben ik afhankelijk van de taxi of van een persoon die wel kan rijden (die ook nog eens met mij opgescheept wil zitten). Medicatie, na lang gebruik en langzaam afbouwen, ben ik hier niet meer afhankelijk van…ik ben er nu af! Ze hielpen mij om mijn emoties onder controle te krijgen, nu heb ik zelf steeds meer onder controle, in het begin was ik flipperkast…hoge pieken in mijn emoties (zoals mijn boosheid), de medicatie hielp de pieken lager te maken…afvlakken noemen ze dat…nu, na een paar jaar, doe ik afvlakken zelf (zo min mogelijk pieken, meer controle). O ja…mijn drain…in mijn hoofd; even ter informatie. Toen ik die bloeding had, kon ik mijn hersenvocht niet zelf afvlo