NAH een leven

Structuur…heb ik in de dag nodig al NAH’er, geeft de dag een richting. Anders kan ik mij nergens op richten, dit kan mijn hoofd aan…samenhang in de prikkels, structuur. Was deze structuur er niet kreeg ik onsamenhangende prikkels en dat zou ik niet kunnen hanteren, mijn hersen zouden dit niet goed verwerken. Alles wat deze samenhang doorbreekt kunnen mijn hersenen niet goed verwerken…een spontane afspraak of iets plotseling iets doorbreek deze structuur, samenhang en dat kan ik (mijn hersens) niet aan! Weg spontaniteit…daarom plan ik nu alles in! Plotselinge veranderingen in dit plan, zorgt bij mij onredelijke reactie, omdat mijn hersens dit goed verwerken…kan ik zo boos worden. Het past niet in MIJN planning…structuur! Dit is dus iets wat je ook hebt als NAH’er…een gevolg van de hersenbeschadiging, je moet er mee leven. Ook van belang is dat je omgeving, je netwerk dit weet, zich hiervan bewust is en er rekening mee houd! Dit is voor iemand met NAH erg belangrijk, structuur

Bidden…lijkt mij een goed plan, de troonrede eindigde hiermee, maar lijkt me zeker van pas nu. Participatiemaatschappij is geen slecht idee, maar laten we niet te hard van stapel lopen! De zorgstaat, zoals wij deze kennen, kan best nu even naast een OPBOUWENDE Participatiemaatschappij bestaan! Even, een overgangsperiode is nodig om de nodige mentaliteitsverandering, waar ik het over had in mijn vorige blog, mogelijk te maken. Anders heeft zo’n maatschappij geen kans van slagen naar mijn idee. Een Participatiemaatschappij is gebaseerd op samenwerken, elkaar helpen, voor elkaar zorgen…de huidige maatschappij is individueler. Vroeger was de groep belangrijker dan het individu, nu andersom. Eerder waren gezinnen anders; ouders zorgden voor hun ouders en deze kregen kinderen zodat deze later weer voor hen konden gaan zorgen,, maar ergens kwam iemand op het ‘briljante’ idee om verzorgings- en verpleeghuizen te maken…dan hoefde men zelf niet meer voor je ouders te zorgen, dat deden s

Wat lees ik nu? “Einde van de verzorgingsstaat, begin van de participatiemaatschappij!” Wat houdt nu precies in, eerder zorgde de staat voor ons van wieg tot kist…principe v/d verzorgingsstaat… participatiemaatschappij wil daar een einde aan maken, we moeten nu allen participeren; van baby tot de bejaarde?  Baby’s mogen nu zelf hun luiers omdoen? Bejaarden timmeren nu zelf hun kist? Participeren we nu niet genoeg? Wat wil onze regering nu eigenlijk? Participatiemaatschappij; wie heeft deze ramp bedacht? Het beest heeft eindelijk een naam participatiemaatschappij komt eraan. En daar hebben we zélf om gevraagd, zegt het kabinet. Een sociale ramp is in de maak. Het beest heeft eindelijk een naam. Het loopt al enkele maanden rond in Den Haag, iedereen heeft het geroken, het dook op in allerlei vergaderzalen op de achterste rij, maar hoe het beest heette, dat wist niemand. Totdat Mark Rutte in de Troonrede het een naam gaf: de participatiemaatschappij. We gaan weer voor e