Doorgaan naar hoofdcontent

GE-EMMER

Ik vroeg laatst of iemand een idee had waar ik mijn blog over moest gaan schrijven deze maand. Iemand vroeg mij om een lijstje te maken van dingen die ik nog een keer wil doen en in het kader van mijn 2e lustrum in 2018 heb ik dit gedaan, ik vond een goed idee..ik moest er wel een motivatie bijschrijven, een lijstje is zo gemaakt, mijn (zogenoemde) bucketlist:


  1. Salzburg
  2. Ziggo dome concert
  3. Hedon Zwolle
  4. Sterren restaurant
  5. Een hele dure wijn zuipen
  6. Fjorden
  7. Zelfstandig lopen
  8. Restaurant van Herman de Blijker eten
  9. Rolstoelelkroegtocht
  10.  
Het hoeft niet allemaal in 2018 en de volgorde is ook niet vast hoor luitjes.
Muziek is belangrijk, voor mij, voor iedereen denk ik. Muziek helpt je bij het verwerken van verschillende emoties. Je kunt gewoon luisteren of keihard meezingen, er op dansen… Maar het doet iets met je! Bewust of onbewust verwerk door muziek dingen. Omdat muziek iets met je doet vind je iets leuk of niet. Bepaalde klanken vind je leuk, roepen herinnering op. Zo hoorde ik laatst op de radio het liedje ‘Broken Wings’ van MisterMister; mijn herinnering hierbij is dat ik met Lego speelde en krijg ik dat gevoel dat ik toen had ook weer terug…muziek doet wat vandaar 2 en 3…muziek zegt mij veel, geniet er van en daarom wil ik graag naar een concert in de Ziggodome of Hedon in Zwolle.
Nummer 7…ja niet zelfstandig meer, nog wel met een armsteunrolator, maar nooit meer zelfstandig.  ‘Never say never’ je weet nooit wat de medische wetenschap in de toekomst kan, maar dit zal niet in mijn leven gebeuren, dit is voor toekomstige generaties.
Salzburg, mooie stad, vele mooie herinneringen. De laatste keer en enige keer was in 2003, maar wel twee keer dat jaar (mei en augustus). Dit was voor mijn vrijwilligerswerk van de Landelijke Vereniging van Jongereninformatie. Ik werkte toe bij het JIP in Emmen en Coevorden en was toen nog onderdeel van de Toegang (Drents lokaal samenwerkingsverband tussen welzijn, Bjz, maatschappelijkwerk, opvoedingsondersteuning). Maar door overheidsbeleid, verschillende wetgeving en lokale invloeden is dit niet meer helaas… Ook het JIP is in Drenthe totaal verdwenen helaas. Via dit werk en het provinciale overleg van de JIP’s kwam ik aanraking met het landelijke, wat ik erg leuk vond en via deze club mocht ik de Nederlandse delegatie aanvoeren/sturen op een Jongereninformatie Congres in Salzburg…ik maakte toen kennis met het Europese netwerk van Jongereninformatie. Om een erg lang verhaal kort te maken…het was een leuk congres met drank, gedanst op de internationale avond, uitstapjes (de oude binnenstad, Mozarthaus, Heldenbrun, etc…), weinig slaap…

Op 4 en 8 staan een ‘beetje’ dezelfde dingen, alleen is het zo dat ik Herman  zie als een favoriete kok dus wil ik een keertje in een restaurant eten en een sterrenrestaurant gaat meer om de sterren, een keer gek doen en veel geld betalen voor eten. Meer de beleving dan ook.

Dure wijn zuipen…moet ik dit nog uitleggen?
Fjorden, tja…bootreisje wordt dit denk ik. Geen rijnreis maar ik zou graag de Noorse Fjorden zien, moet wel een indrukwekkend gezicht zijn en dit wil ik ook wel eens zien. Op het internet en tv  krijg je wel een idee, maar in het echt moet het nog indrukwekkender zijn.
Rolstoelkroegentocht, tja ik zit nu eenmaal in een rolstoel en een kroegentocht word dan een belevenis op zich. Een ritje in een achtbaan kun je het mee vergelijken of een bezoek aan een pretpark. De nodige hindernissen zijn er dan wel, kroegen zijn niet echt rolstoelvriendelijk, invalidentoiletten vaak niet aanwezig (met rolstoel heb je toch wel de nodige ‘draai’ruimte nodig), tja van bier moet je nu eenmaal zeiken dus een gangbaar toilet is wel handig dan… Een kroegentocht vond ik altijd wel leuk, lust wel bier, door de stad slenteren, steeds meer aangeschoten worden en uiteindelijk…maar hoe zal dit zijn met een beperking? En plassen? Moet ik een luier om en wat extra mee voor als de luier te vol wordt (zit niet meer lekker)
Nr. 10 hou ik open…dit om iedereen die het leuk vindt met mij op pad te gaan, het avontuur aan te durven gaan met mij, iemand met een beperking…meerdere. Dit is voor mij ook belangrijk, daarom staat hij op de lijst!
Een korte blog, maar de volgende word vetlanger!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo